سپیدار

نام انگلیسی:  Aspen

نام علمی: Populus Genus

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: مناطق سردسیر

سپیدار جزو سخت‌چوب‌ها بوده و در نواحی سردسیر (با تابستان‌های خنک) و ارتفاعات رشد می‌کند. چوب سپیدار، به رنگ روشن بوده و انواع پوشش و رنگ بر روی آن قابل استفاده است. به دلیل کمیاب بودن، معمولا موارد استفاده‌ی مخصوص به خود را دارد.

یکی از کاربردهای اختصاصی این چوب، در ساخت سونا می‌باشد. انتقال دهنده‌ی گرما نمی‌باشد و در مجاورت رطوبت، تغییر شکل ناچیزی خواهد داشت. همچنین از آن جایی که رسانای گرما نیست، در برخی موارد در تولید چوب کبریت استفاده می‌شود.

ویژگی‌های این چوب سبب می‌شود که انتخاب مناسبی برای دیواره‌ی کشو ها باشد چرا که تغییر شکل نمی‌دهد و مشکلی در مکانیزم باز و بسته شدن کشو ایجاد نمی‌کند. چوب سپیدار بی طعم و بی عطر بوده بنابراین برای تولید چوب غذاخوری (چاپستیک) و به طور کلی لوازم آشپزخانه ایده‌آل می‌باشد.

درخت بالسا

 

نام انگلیسی:  Balsa

نام علمی: Ochroma pyramidale

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: عموما بومی مناطق جنوبی مکزیک تا جنوب برزیل

بالسا چوبی بسیار سبک و از دسته‌ی سخت‌چوب‌ها است و معمولا در کاردستی و سرگرمی استفاده می‌شود. دیدگاه نجارهای حرفه‌ای نسبت به چوب بالسا معمولا منفی می‌باشد، اما به هرحال این چوب کاربردهای زیادی دارد.

اکثر ما در دوران کودکی با چوب بالسا کاردستی‌های زیادی ساخته‌ایم. هرچند این چوب از نظر نجارها تنها برای بازی کودکان مناسب می‌باشد، اما یکی از اولین و مهم‌ترین عوامل آشنایی افراد با چوب و علاقه‌مندی به آن محسوب می‌شود.

چوب بالسا از اهمیت تاریخی نیز برخوردار است، زیرا بعضا در جنگ جهانی اول و دوم، در بخش‌هایی از هواپیماها و کشتی‌ها ازین چوب استفاده شده است.

سرعت رشد بالسا بسیار زیاد، اما عمر آن کوتاه می‌باشد و پیش از رسیدن به سن 10 سالگی آن را قطع می‌کنند. درخت بالسا بومی نواحی مکزیک، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی می‌باشد.

چوب بالسا از قابلیت شناوری بسیار خوبی برخوردار است و در ساخت کلک، قایق‌های نجات و به طور کلی اجسام شناور از آن استفاده می‌شود.

تراکم چوب بالسا بسیار کم بوده و استحکام آن چندان زیاد نمی‌باشد. به همین دلیل بسیاری از افراد برای ساخت پروژه‌هایی که نیاز به تحمل فشار و وزن بالا را دارد، چوب توس یا نمدار آمریکایی را ترجیح می‌دهند.

از طرفی دیگر، اگر قصد شما ساختن چیزی است که به راحتی قابلیت شکست و یا جدا شدن را داشته باشد (مانند سن تئاتر، صحنه‌ی فیلمبرداری و غیره) چوب بالسا انتخاب بسیار مناسبی است.

سطح این چوب به خوبی قابلیت پذیرش انواع رنگ و پوشش را داراست و همچنین می‌توان از آن به عنوان یک روکش چوبی ارزان قیمت استفاده کرد.

زمان سرهم بندی پروژه‌هایی که با چوب بالسا ساخته شده، بهتر است که از انواع چسب استفاده کنید، چرا که میخ و پیچ برای این چوب مناسب نمی‌باشند. جهت برش صفحات نازک بالسا می‌توان به راحتی از تیغ کاتر یا چاغوی تیز استفاده کرد.

بامبو

نام انگلیسی: Bamboo

نام علمی: Bambusoideae

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: مناطق استوایی، نیمه استوایی و معتدل، آسیای جنوب شرقی، آمریکای جنوبی و جنوب شرقی ایالات متحده

هرچند بامبو نوعی علف محسوب می‌شود، اما به دلیل سختی و تراکم بالای بافت ساقه‌های آن، در ساخت محصولات مختلفی کاربرد دارد. بامبو در نبود آب و هوای استوایی رشد می‌کند، شامل گونه‌های متنوعی بوده که در مناطق گوناگونی رشد کرده و با یکدیگر تفاوت دارند.

گیاه بامبو ساقه‌ای بلند و توخالی دارد. از این ساقه‌ها می‌توان به همان شکل طبیعی و یا با برش آن به شکل نوارهای باریک، می‌توان از آن در ساخت لایه‌های نازک چوبی استفاده نمود. همچین این لایه‌های چوبی در تولید تخته‌های چندلایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

شاید به نظر برسد که بامبو بسیار سبک وزن، نرم و به راحتی قابل خم شدن و بریدن باشد، اما واقعیت این گونه نیست. بهتر است که بامبو با چوب درختان بلوط قرمز یا افرا مقایسه شود، زیرا استحکام و سختی مشابهی با آنها دارد.

یکی از پرطرفدارترین موارد استفاده‌ی بامبو، در ساختن مبلمان مخصوص باغ‌ها، تزئینات باغچه و حصارها می‌باشد. همچنین بعضا در تولید کابینت، مبلمان و حتی کف‌پوش‌های چوبی نیز از آن استفاده می‌گردد.

یکی از دلایل مقاومت بامبو در فضای باز و در برابر پوسیدگی، رویه‌ی طبیعی موم مانند آن است. اگر قصد رنگ کردن یا چسب زدن بامبو را دارید، باید ابتدا سطح بیرونی آن را سمباده کنید تا چسب یا رنگ روی آن لیز نخورد. علی‌رغم مقاومت طبیعی بامیو، بهتر است که جهت افزایش طول عمر در فضای باز، نوعی پوشش محافظتی را روی آن اضافه کنید.

رطوبت موجود در هوا می‌تواند سبب تغییر در حجم بامبو شود. بنابراین بهتر است که پیش از شروع پروژه، به آن اجازه دهید که به شرایط محیطی عادت کند، خصوصا اگر آب و هوای محل زندگی شما با مکان رویش طبیعی گیاه متفاوت باشد.

درخت نمدار آمریکایی

 

نام انگلیسی: American Basswood, American Linden

نام علمی: Tilia americana

نوع چوب: سخت‌چوب

محل رویش: آمریکای شمال شرقی

چوبی است سبک وزن، کِرِم رنگ و طرح بافت آن بسیار صاف و فشرده می‌باشد. پس از خشک شدن تا حدودی در برابر تغییر شکل مقاوم است.

چوب نمدار آمریکایی جزو سخت‌چوب‌ها بوده و مورد علاقه‌ی چوب تراش‌ها و خراط‌های حرفه‌ای می‌باشد. دلیل اصلی علاقه خراط‌های حرفه‌ای به این نوع چوب، راحتی کار کردن با آن است. همچنین برای علاقه‌مندان به ساخت مدل‌های چوبی و مینیاتور چوبی، انتخاب مناسبی به شمار می‌رود.

این چوب عطر و طعم خاصی نداشته و نیز حساسیت‌زا نمی‌باشد، بنابراین انتخاب متداولی برای جعبه‌های نگهداری مواد غذایی و همچنین لوازم آشپزخانه می‌باشد. چوب نمدار معمولا به راحتی یافت می‌شود و قیمت آن نسبتا ارزان است.

ایجاد پوشش یکدست بر روی چوب نمدار کمی دشوار است. بنابراین در اکثر مواقع از ظاهر طبیعی چوب به همراه لاک روغنی شفاف یا رنگ‌های مختلف استفاده می‌شود.

درخت راش 

 

نام انگلیسی: Beech (Beechwood)

نام علمی: Fagus

نوع چوب: سخت‌چوب

محل رویش: نواحی معتدل اروپا، آسیا، آمریکای شمالی

نوعی سخت‌چوب است که معمولا در تولید روکش‌های چوبی، مبلمان و خراطی استفاده می‌شود. رنگ آن بسیار روشن و کرمی است و طرح بافت آن صاف و فشرده می‌باشد. گاهی اوقات رنگ آن زمینه‌ی زرد و قرمز دارد.

چوبی بسیار محکم است و از ویژگی‌های پرطرفدار آن، قابلیت خم کردن با بخار است. به همین جهت چوب راش انتخاب بسیار مناسبی برای ساخت مبلمان منزل می‌باشد. البته این ویژگی سبب شده که چوب راش در مقابل تغییر شکل و حجم در آب و هوای مرطوب ضعف داشته باشد.

اغلب در ساخت پیانو از چوب راش استفاده می‌شود. خصوصا قسمت خرک و سوزنی‌های پیانو ازین چوب استفاده می‌شود.

چوب راش در بین سخت‌چوب‌های ارزان قیمت جای دارد و در اندازه‌های مختلف به صورت روکش و ورقه‌های نازک چوبی یافت می‌شود. اگر ابزار شما مناسب و تیز باشد، کار کردن با چوب راش بسیار آسان است. همچنین قابلیت چسب‌کاری و پذیرش پوشش مناسبی دارد.

همچنین بدلیل قیمت نسبتا ارزان چوب راش در صنعت درب چوبی ، درب های ضد سرقت ، و کابینت آشپزخانه نیز از این نوع چوب استفاده می شود  جهت دریافت اطلاعات بیستر درباره درب چوبی از جنس راش می توانید به سایت آرینا چوب مراجعه کنید . 

درخت توس

 

نام انگلیسی: Birch

نام علمی: Betula

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: به طور گسترده در نیمکره شمالی

چوب توس یکی از انواع سخت‌چوب‌ها است که به آسانی یافت شده و نسبتا ارزان قیمت می‌باشد. خصوصا در چوب‌بری‌های محلی با قیمت مناسبی در دسترس می‌باشد.

چوب توس بسیار مستحکم بوده و تقریبا برای هر منظوری قابل استفاده می‌باشد. بسیاری از افراد از چوب توس به عنوان یک جایگزین ارزان قیمت چوب بلوط استفاده می‌کنند.

البته باید به این موضوع اشاره کنیم که اجرا کردن انواع پوشش‌ها بر روی سطح چوب توس کمی دشوار است. چرا که در اکثر مواقع پوشش‌های روغنی و لاکی بر روی این چوب ایجاد لکه‌های ناموزون می‌کنند. بنابراین بهترین و اقتصادی‌ترین روش در استفاده از چوب توس، رنگ کردن آن است.

سرخدار

 

نام انگلیسی: Redwood

نام علمی: Sequoioideae

نوع چوب: نرم چوب

محل رویش: جنگل‌های کالیفرنیای شمالی

سرخدار نوعی نرم‌چوب است که ویژگی‌های اصلی آن اندازه‌ی بسیار بزرگ درخت و رنگ قرمز چوب است. طرح بافت چوب سرخدار بسیار جالب و زیبا بوده و همانند خویشاوندانش انتخاب مناسبی برای استفاده در فضای باز به شمار می‌رود، چرا که در مقابل تغییرات آب و هوایی بسیار مقاوم است.

برخی از موارد کاربرد چوب سرخدار عبارتند از، ساخت راه‌آهن، دیوارهای حائل، کف‌سازی و ساخت حصار باغ‌ها. چوب سرخدار همچنین انتخاب مناسبی برای روکش‌های چوبی، میزهای چوبی و پروژه‌های بزرگ کمد و کابینت‌سازی به شمار می‌رود.

درخت سدر

نام انگلیسی: Cedar

نام علمی: Cedrus

نوع چوب: نرم چوب

محل رویش: کوه‌های هیمالیا و منطقه مدیترانه، آمریکای شمالی

سدر نام گروهی از درختان نرم‌چوب است که از تیره‌ی مخروطیان بوده و شباهت زیادی با کاج دارد، ولی از کاج بسیار تنومندتر و بلندتر می‌شود، و بعضا بیش از سه هزار سال عمر می‌کند. درخت سدر بومی کوه‌های هیمالیای غربی و منطقه‌ی مدیترانه می‌باشد.

چوب سدر علاوه بر داشتن طرح بافت زیبا، رایحه‌ی دل‌انگیزی داشته و باور بر آن است که این رایحه دافع آفات و بیدها (نوعی ه) می‌باشد. داشتن رایحه‌‌ای دل‌انگیز و توانایی در دفع ات، سبب شده که چوب سدر برای ساخت کمد و جعبه‌ی نگهداری مواد غذایی گزینه‌ی مناسبی به شمار آید.

این چوب همچنین برای استفاده در فضای بیرون مناسب می‌باشد چرا که در برابر پوسیدگی و آب و هوای نامناسب بسیار مقاوم است. به همین دلیل بسیاری از افراد در ساخت کف‌سازی‌های فضای باز، مبلمان پاسیو، حفاظ‌ها و تزئینات بیرونی منازل ازین چوب استفاده می‌کنند.

گونه‌های مختلفی از سدر وجود دارد که همگی از خانواده کاج‌ها می‌باشند. انواع گونه‌های سدر برای کاربردهای مشخصی مناسب‌تر هستند.

گونه‌های سدر عبارتند از:

• سدر سرخ غربی
• سدر سرخ شرقی
• سدر سفید شمالی
• سدر زرد
• سدر اسپانیایی

هرچند رایحه‌ی سدر در نظر بسیاری از افراد مطبوع می‌باشد، باید در نظر داشت که برخی دیگر از افراد ممکن است به رایحه‌های طبیعی حساسیت داشته باشند. اگر قصد کار با این چوب را دارید، بهتر است از دستکش و ماسک استفاده کنید تا در صورت وجود آلرژی، از تماس آن با پوست و یا ورود خاک اره به ریه‌ها جلوگیری شود.

به دلیل حساسیت‌زا بودن چوب سدر، بهتر است در ساخت لوازم آشپزخانه و بطور کلی وسایلی که دائما با پوست در تماس هستند ازین چوب استفاده نشود.

درخت گیلاس

نام انگلیسی: Cherry

نام علمی: Prunus

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: تمام نواحی معتدل نیمکره شمالی

چوبی بسیار زیباست که از درخت گیلاس سیاه ساخته می‌شود. معمولا چوب گیلاس در ابتدا به رنگ صورتی روشن بوده و با گذر زمان به طیف‌های قرمز تغییر رنگ می‌دهد. در برخی موارد این چوب به دلیل وجود رسوبات مواد معدنی دارای رگه‌های تیره رنگ می‌باشد که این مورد به زیبایی چوب می‌افزاید.

در زمان انتخاب چوب گیلاس باید دقت شود که تکه‌های انتخاب شده از نظر طرح خطوط بافت با یکدیگر هماهنگی داشته باشند. امکان اجرای پوشش‌های مختلف بر روی چوب گیلاس وجود دارد، اما در بیشتر مواقع به دلیل زیبایی طبیعی چوب و تغییر رنگ در گذر زمان، تنها یک پوشش شفاف بر روی آن پیاده سازی می‌شود.

صنوبر داگلاس

نام انگلیسی: Douglas Fir

نام علمی: Pseudotsuga menziesii

نوع چوب: نرم چوب

محل رویش: شمال غربی آمریکا

چوب صنوبر نوعی دیگر از نرم‌چوب‌های اقتصادیست که برای پروژه‌های چوبی مبتدی بسیار مناسب می‌باشد. اگر تصمیم دارید که محصول نهایی را رنگ‌آمیزی کنید، این چوب گزینه مناسبی به شمار می‌رود، چرا که اولا اجرای انواع پوشش‌های دیگر بر روی آن کمی دشوار بوده و ثانیا بافت آن طرح خاصی ندارد.

بافت اکثر گونه‌های صنوبر نسبتا فشرده بوده و به همین جهت، استحکام و پایداری آن تا حدودی از چوب کاج بیشتر است. از این چوب معمولا در ساخت و ساز و تیرک‌های موقت استفاده می‌شود، یعنی مواردی که زیبایی بافت چوب مد نظر نمی‌باشد.

درخت آبنوس

نام انگلیسی: Ebony

نام علمی: Diospyros

نوع چوب: سخت چوب

محل رویش: نواحی جنوبی هند و سریلانکا، غرب آفریقا، اندونزی

چوبی بسیار خاص و استثنایی و یکی از گران‌قیمت‌ترین و کمیاب‌ترین چوب‌هاست. چوب درخت آبنوس به رنگ مشکی یا قهوه‌ای تیره بوده و دارای چگالی بالایی می‌باشد، تا حدی که این چوب قابلیت شناور ماندن بر سطح آب را ندارد. این درخت جزو سخت‌چوبان است. درخت آبنوس دارای گونه‌های متفاوتی بوده و در آفریقا، ماداگاسکار، هند، ژاپن، جزایر فیلیپین، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی می‌روید، سیاه‌ترین آبنوس، یعنی مرغوب‌ترین گونه‌ی آن بومی مناطق سیلان و جزایر هند شرقی می‌باشد. انواع آبنوس گاه تا ارتفاع پانزده متر نیز رشد می‌کند. پوست این درخت خاکستری تیره، مغز آن معمولاً سیاه‌رنگ و قسمت خارجی چوب، سفید، خاکستری یا میخکی روشن است.

چوب آبنوس به راحتی قابل شناسایی است، زیرا یکی از معدود چوب‌هاییست که به رنگ مشکی خالص می‌باشد. یکی از ویژگی‌های اصلی چوب آبنوس، بافت بسیار ریز و متراکم آن است، سطح پرداخت شده‌ی آن بسیار هموار و مسطح بوده و بنابراین برای تراشکاری و موارد کاربرد تخصصی‌تر ایده‌آل می‌باشد.

یکی از نکات مهم در مورد درخت آبنوس آن است که سرعت رشد بسیار پایینی داشته و انواع آن جزو گونه‌های در خطر انقراض و محافظت شده در سراسر جهان به شمار می‌روند. کشور کامرون تنها کشوریست که به طور قانونی و به میزان محدود امکان تولید چوب آبنوس در آن وجود دارد. به همین دلیل یافتن چوب آبنوس بسیار دشوار است.

در گذشته از چوب آبنوس برای ساخت کلیدهای مشکی پیانو و همچنین صفحه‌ی انگشت‌گذاری ویولن و گیتار استفاده می‌شده است. به همین دلیل یکی از منابع یافتن چوب آبنوس، پیانوهای قدیمی و از کار افتاده است. در اکثر پیانوهای آنتیک، کلیدهای مشکی از آبتوس ساخته شده‌اند، هرچند ممکن است در مواردی از سایر چوب‌ها نیز استفاده شده باشد.

چوب آبنوس در تراشکاری و ساخت پیکره‌های چوبی بسیار ارزشمند می‌باشد، چرا که به دلیل داشتن بافت ریز و فشرده، محصول نهایی سطحی زیبا و یکدست خواهد داشت. استادکاران بر این باور هستند که هنگام کار با چوب آبنوس، همواره باید از ابزار دستی استفاده نمود، چرا که فشردگی و استحکام این چوب در ماشین‌کاری مشکل‌ساز است. ابزارهای دستی با تیغه‌های کاربیدی بهترین گزینه برای کار با این چوب هستند.

در کار با چوب آبنوس هیچگاه نباید از رنگ استفاده شود و همچنین چسب‌کاری این چوب گاها دشوار است. بهترین روش برای پرداخت محصولات آبنوس، سمباده کاری ریز و دقیق و سپس واکس زدن چوب است. باید دقت شود که به هیچ وجه از انواع سیلر و وارنیش بر روی چوب آبنوس استفاده نشود.

بسیاری از کابینت سازان که در پی دست یافتن به ظاهری مشابه با چوب آبنوس هستند، از چوب درختانی مانند گیلاس و گردو استفاده کرده و با کمک رنگ‌های مشکی، به ظاهر مورد نظر دست میابند. بدین ترتیب محصول نهایی از نظر اقتصادی به صرفه‌تر بوده و همچنین در حفظ و نگهداری گونه‌های آبنوس تلاش می‌شود.